Wereldverbeteraars stretchen tussen comfort en paniek

 

We kennen allemaal dat gevoel dat je iets wel wilt doen, maar het eigenlijk niet durft. Ik heb het zelf dagelijks: een nieuwe baan zoeken, toch naar masters kijken, rijles nemen. En soms kunnen het ook heel kleine dingen zijn. Iemand bellen, voor het eerst in mijn leven een heg snoeien, een nieuwe pinpas aanvragen. Ja, helemaal in de stijl van het Verbeter de Wereld trainingsprogramma ben ik klaar om het toe te geven. Dat ligt allemaal buiten mijn comfortzone. Maar wat tref ik nou eigenlijk aan buiten die befaamde comfortzone? 

 

Tijdens het trainingsprogramma voor wereldverbeteraars is dit één van de oefeningen die onze trainers met ons doen. Ze leren ons over je comfortzone en wat je daarbuiten vindt. En dat is een vraag waar je buiten het traineeship niet vaak iets over hoort. Je comfortzone en dat je daarbuiten moet treden wordt ons keer op keer verteld. Maar wist je al dat daarbuiten nog twee zones liggen? De Verbeter de Wereld coaches leerden mij voor het eerst over mijn stretchzone en mijn paniekzone. Want niet alles buiten je comfortzone is eng en moeilijk!

 

Eigenlijk is je comfortzone je automatische piloot. Alles wat je namelijk uitvoert binnen deze zone is zo alledaags, zo simpel, dat je het zonder nadenken kunt doen. Vaak leidt dat ertoe dat je je zelfverzekerd en goed voelt. Is dit dan niet de perfecte zone? Dat zal de gemiddelde wereldverbeteraar toch niet met je eens zijn. In je comfortzone kun je namelijk ook niks nieuws proberen, je raakt snel gedemotiveerd en op den duur ga je je toch gevangen voelen. Dat gevoel dat je vast zit, dat je geen verschil kunt maken? Daar houden we bij het Verbeter de Wereld trainingsprogramma niet van. Maar moeten we ons dan naar onze paniekzone begeven? Help! 

 

Ik lig net lekker op de bank onder een dekentje in mijn comfortzone, komt er een nieuwsfragment of een social media bericht voorbij van iets dat me onwijs aangrijpt. Vluchtelingen, plasticeilanden, insectensterfte. Ik wil helpen, de wereld een mooiere plek maken! Vanuit mijn comfortzone voel ik me idealistisch en ambitieus, ik heb inspiratie. Dan ga ik bedenken hoe ik dat moet gaan doen. Ik voel mijn energie uit me wegvloeien, en me zelfs een beetje… bang worden. Want kan ik dat wel? Moet ik dan bij Greenpeace gaan? Of moet ik met politici praten? Er is zo’n grote kans dat ik ga falen. Het gaat me toch niet lukken. Mijn innerlijke saboteur komt naar boven. De grootste vijand van elke wereldverbeteraar. Maar waarom voel ik me zo bang? Omdat de dingen waaraan ik lig te denken in mijn paniekzone liggen. Ik ben in mijn gedachten veel te ver gegaan, en ben daardoor in mijn paniekzone terecht gekomen. 

 

Wacht, dat zijn dus niet de enige twee opties? Zeker niet. De favoriete zone van de Verbeter de Wereld community is de stretchzone. Niet te weinig, niet te veel. Niet alleen maar comfort, maar ook niet alleen maar paniek. De stretchzone. Dat is waar de Verbeter de Wereld trainers mij naartoe meegenomen hebben. Dit is de zone tussen comfortzone en paniekzone in. Het zijn dus de dingen die je spannend vindt, maar waarvan je niet gelijk in paniek raakt. De dingen die je zeker wel kunt doen dus! Als ik me in deze zone begeef, kan ik groeien. Ik leer nieuwe dingen bij, en kan die dan weer toevoegen aan de dingen waar ik comfortabel mee ben. Zo bereid ik mijn comfortzone ook weer uit, en dan liggen er weer nieuwe dingen binnen het bereik van mijn stretchzone. Ik kan dus bergen verzetten, de wereld verbeteren, zonder dat ik in paniek hoef te zijn. 

 

Het is dus niet voor niks dat alle tegeltjeswijsheden eigenlijk gaan over de stretchzone. Buiten je comfortzone is inderdaad waar de magie gaat plaatsvinden – maar niet te ver buiten je comfortzone, niet in je paniekzone. Gewoon lekker, in- en uitademend, uitdagend, in je stretchzone. Dit is nog steeds één van de meest waardevolle dingen die ik heb geleerd in het trainingsprogramma voor wereldverbeteraars. Ik ben er idealistischer door geworden, ik durf meer. Dingen lijken niet meer zo onbereikbaar en groot, want ik weet nu dat ik er in kleine stapjes naar toe kan, en dat ik steeds meer kan bereiken. Ik weet nu dat ik met stretchen de wereld kan verbeteren!